Technika: akryl i masa szpachlowa na płótnie

Obraz przedstawia ekspresjonistyczną scenę gorzkiej obserwacji przepełnionej marazmem, niemocą i resentymentem. Abstrakcyjna forma ulepiona z masy szpachlowej i monochromatycznej palety barw to głowa tytułowego pana ze zrezygnowanym spojrzeniem, zaciśniętymi zębami, policzkami już osuszonymi z wodospadów łez; cały głowy przód jako stępiony szpic - jak umysł, percepcja i siła woli bezbarwne. Druga jasnoszara strefa beznamiętnych i gładkich pociągnięć pędzlem symbolizować me świat pustki i świat niepewności. Strefy dzieli tarcza z nieregularnych paciorków w pastelowych odcieniach różu, zieleni, żółci i błękitu, które mogą być odczytywane jako resztka kolorowych i miłych wspomnień dla marnej doraźnej otuchy.

Całość tworzyć ma wrażenie zagubienia i nieprzystawalności. Kolory i forma mogą symbolizować emocjonalny stan osoby, która nie jest w stanie odnaleźć się w zmieniającym się, niezrozumiałym otoczeniu.

Los miażdżący, który mieszał się z upałem, znużeniem i bzykaniem much.
~ J. P. Sartre Drogi wolności II Zwłoka